A MUND TË VIJË DERI TE NDARJA E VERIUT TË KOSOVËS

A mund të vijë deri te ndarja e (veriut) Kosovës?!…



Naim-KELMENDIBashkësia ndërkombëtare, do të duhej që përfundimisht ta ndëshkojë këtë politikë të Serbisë,e që shkon në drejtim të destabilitetit në hapësirat ballkanike,dhe është kryekëput kundër integrimeve evropiane të rajonit.

Shkruan: Naim KELMENDI

Ajo që është thënë kohët e fundit, ne një artikull të gazetës zagrebase “Danas”, kinse për një Dejton të Dytë për Kosovën,është jo pa seriozitetin dhe domethënien e vet. Kështu kanë ndodhur gjërat edhe përgjatë historisë,shumë fatkeqe për territoret shqiptare. Dhe, këto tragjedi të ndarjeve kanë pikasur që nga Kongresi famëkeq i Berlinit më 1878, e këndej. Mbase këtë mësim e kemi nxjerrë nga historia, sepse ajo, siç është thënë është mësuesja e jetës. Ja, tash pas dy vjet shtetësie të Kosovës, sikur ende sillen skenarët e ndarjes nëpër kokat e njerëzve të diplomacisë, jo vetëm serbe, por edhe asaj ndërkombëtare. Kjo tregon thjeshtë për mosqendrueshmërin e kufijve në Ballkan,ose Bashkësia Ndërkombëtare është e mirkuptuar që përfundimisht ta zgjidhë çështjen e kufijve…Me Serbinë, si shtet, por edhe Kosova si shtet, duhet të bisedohet. Këto sinjale po vijnë edhe nga Brukseli, por si do që të jetë përmbajtja dhe epilogu i këtyre bisedimeve, kuptohet për shkak të integrimeve evropiane, tashmë qeveria e Kosovës, e ka për borxh që të jetë e gatshme dhe e përgatitur edhe për ndarjen e veriut të Kosovës ose për opsinonin e shkëmbimit të territoreve, në mënyre që të vie deri te një situatë stabile, nëse këtë e ka parashikuar faktori ndërkombëtar. Sa janë këto të vërteta, kjo i mbetet të ardhmes, por një gjë dihet fare qartë, se orekset e Serbisë, për territore janë evidente sot e gjithë ditën,por mbase territori i Republikës së Kosovës është i garantuar nga bashkësia ndërkombëtare.Sipas një prejudikimi,nëse edhe pas bërjes së Kososvës shtet dhe njohjes ndërkombëtare të saj,qenka në lëvizje ndonjë skenar i tillë për ndarje të veriut,apo në të vërtetë,që siaps këtyre pikëpamjeve, të shkohet në mënyrën që veriu i banuar me shumicë serbe t’i jipet Serbisë dhe Kosova lindore t’i bashkohet Kosovës, në lojërat e diplomacisë çdo gjë është e mundshme.Por,një gjë duhet pasur parasysh,nëse vije deri te ndryshimi i kufijve në Ballkan,atëherë kjo do të shkaktojë një efekt domino. Këtë duhet ta ketë parasysh faktori ndërkombëtar. Republika e Kosovës është e njohur ndërkombëtarisht me territorin e vet prenda hapësirës ekzistuese. Për një ristrukturim të Ballkanit, ndoshta edhe mund të qarkullojnë skenare të mbuluar nën rogozin e diplomacisë ndërkombëtare, por mbase atëherë duhet përfundimisht të vije deri te ndryshimi i kufijve ekzistues të territoreve shqiptare nën Maqedoninë, ato në Mal të Zi e kështu me radhë, ngase padrejtësitë historike ndaj territoreve të Shjqipërisë natyrale, janë drastikisht të rënda, dhe kështu do të mund të vijë deri te nje stabilitet i përhershëm, mbase, në këtë kuptim mund do të duhej të mendonte diplomacia evropiane, ngase ia ka borxh çështjes shqiptare në përgjithësi… Nëse e shikojmë nga prizmi historic çështjen e pavarësisë së Kosovës, atëherë pavarësia e Kosovës ka qenë një kompromis, ngase e natyrshme ka qenë që në të vërtetë Kosova të bashkohej me shtetin amë-Shqipërinë, asaj të cilës edhe i ka takuar gjithmonë. Kombi shqiptar sot ka dy shtetet,pastaj është 40 përqind në Maqedoni, në Kosovën Lindore, në Trojet etnike në Mal të Zi, dhe është poashtu edhe Çamëri, e cila çështje duhet të hapet gjithësesi për bashkësinë ndërkombëtare… Një gjë duhet ditur, serbët në Kosovë, edhe si minoritet, janë kolonë të ardhur, por megjithatë jetojnë në territorin e Kosovës, dhe çdo ndarje e territorit, me dioptrinë se kinse atje, veriu banohet nga serbët dhe ashtu-kështu është më shumë i “shkon” Serbisë, është humbje për Kosovën. Serbët minoritarë, nuk e kanë sjellur territorin me vete, e kanë gjetur këtu në Kosovën shqiptare… Andaj, sot minoriteti serb ka filluar të integrohet në jetën institucionale dhe politike të Kosovës, ku edhe kanë filluar të jetësojnë jetën institucionale, përmes krijimit të komunave të reja, si në Graqanicë, Partesh etj. Sidomos me planin e Ahtisarit, këtij minoriteti i janë dhënë mjaftë të drejta, deri te vetëqeverisja lokale, ku shumicë janë serbët, por ata mbase jane qytetarë të Republikës së Kosovës.Edhe serbët e Veriut më në fund do të duhej të integrohen në jetën e shtetit,të shkëputet financimi i tyre nga Serbia etj. Në të vërtetë, bashkësia ndërkombëtare, në këtë apo në atë mënyrë, po i jep krah skenarit të diplomacisë së Beogradit, në realizim të planit nacional serb për krijimin e Serbisë së Madhe, për çka edhe ndodhën tri luftëra nga po kjo politikë ultranacioanliste serbe, në krye me Millosheviqin. Kështu po veprohet edhe me Republikën Serbe të Krajinës në Bosnjë, edhe atje politika serb inspiron skenarin e një Referendumi për ndarje. Bashkësia ndërkombëtare, do të duhej që përfundimisht ta ndëshkojë këtë politikë të Serbisë, e që shkon në drejtim të destabilitetit në hapësirat ballkanike, dhe është kryekëput kundër integrimeve evropiane të rajonit.