Katër Rregullat - Bazë të Besimit të Pastër

Bazuar në një Ese të Sheikh Muhammad Ibn ‘Abd Al – Wahab

All-llahu, Zoti i Plotfuqishëm, Zot i Arshit (Fronit) të Lavdishëm, unë lutem që Ai t’ju udhëzojë juve në këtë botë dhe në tjetrën, dhe gjithmonë t’ju bekojë juve, që Ai të mund t’ju bëjë juve nga ata që i njohin mirësitë e Tij, të cilat ngelin të forta (të qëndrueshme) përballë kundërshtarëve, dhe kush pendohet dhe kërkon faljen e Tij në qoftë se ato nuk binden ose mëkatojnë. Këto tre karakteristika janë treguesit (dëftuesit) e lumturisë dhe bekimit.

Dije se adhurimi i pastër dhe teuhidi (monoteizmi), i cili është feja e Ibrahimit (Alejhi Selam), konsiston në adhurimin e All-llahut të Vetëm, duke ia kushtuar veten tënde (vetveten) sinqerisht në shërbim të Tij. All-llahu thotë:

“Unë nuk i kam krijuar xhindët dhe njerëzit për tjetër, pos që të më adhurojnë Mua” (Kur’an: Dharyat, 56)

Kur ju e dini që All-llahu ju ka krijuar ti shërbeni Atij, ju do të përmbushni atë që, nuk mundet të jetë shërbim përveç se shërbimit me Teuhid të Pastër. (Arabisht: Tawhid). Pikërisht që nuk ka salat (namaz) pa pastrim (dlirësi), dhe nuk ka pastërti (dlirësi) me papastërti (pisllëqe), kështu nuk ka adhurim të All-llahut kur ndërkohë adhurohen të tjerët bashkë me Të (Shirk). Nga bashkimi (shoqërimi) i të tjerëve me All-llahun e Plotfuqishëm, adhurimi i All-llahut është i rrënuar (i prishur), veprat e tij janë të kota (dështuara) dhe ai është destinuar (përcaktuar) në Zjarrin e Xhehennemit të përgjithmonshëm. Në qoftë se jeni në dijeni (kuptoni, vlersoni) për të gjitha këto, ju do të plotësoni (përmbushni) që kujdesi juaj më i rëndësishëm duhet të jetë për të pasur të gjithë dijen e saktë kështu që All-llahu mund të ju shpëtojë juve nga thellësitë (humbëtirat) e Zjarrit të Xhehennemit. All-llahu i Plotfuqishëm thotë:

“S'ka dyshim se All-llahu nuk falë (mëkatin) t'i përshkruhet Atij shok (idhujtarinë), e përpos këtij (mëkati) i falë kujt do. Kush përshkruan All-llahut shok, ai ka trilluar një mëkat të madh”. [(Kur’an: Nisa’a, 48) Duhet të përmendet që All-llahu i Plotuqishëm do ti falë ata të cilët i kanë shoqëruar shokë Atij, ose adhuruan të tjerë përnjëherë me Të, në qoftë se ata pendohen nga veprimi i kësaj para se të vdesin.]

Kjo dije e saktë përbëhet nga katër rregulla bazë, përshkruar me hollësi në Librin e Shenjtë të All-llahut të Plotfuqishëm.

Rregulli i Parë:

Rregulli i parë është dija që pabesimtarët paganë të cilët Resulullahu (Salallahu Alejhi ve Selem) i kundërshtoi, e kanë ditur që All-llahu i Plotfuqishëm – Ai i Lavdishmi – është me të vërtetë (sigurisht) Krijuesi, Furnizuesi, Bërësi i kësaj bote. Megjithatë, kjo nuk i bëri ata muslimanë. Prova, kështu është në ajetin:

“Thuaj: Kush ju furnizon me ushqim nga qielli e toka, kush e ka në dorë të dëgjuarit e të pamët (tuaj), kush nxjerr të gjallin nga i vdekuri e kush nxjerr të vdekurin nga i gjalli, kush rregullon çdo çështje?" Ata do të thonë: "All-llahu". Ti thuaj: "A nuk frikësoheni?” (dënimit). (Kur’an: Junus, 31)

Rregulli i Dytë:

Rregulli i dytë është të dijmë që pabesimtarët pretendojnë që ata nuk falen tek objektet e tyre të adhurimit dhe thërrasin në to, me përjashtim (në kundërshtim) tek kjo e fundit që ata të munden të ndërmjetsojnë në të dashurit e tyre me All-llahun, ashtu siç thuhet në ajetin:

“Vini re! Adhurim i sinqertë është vetëm ai për All-llahun! Ndërsa ata që në vend të Tij adhurojnë miq të tjerë (duke thënë): Ne nuk i adhurojmë ata për tjetër, vetëm që të na afrojnë sa më afër All-llahut, s'ka dyshim se All-llahu do të gjykojë mes tyre për atë që ata ishin në kundërshtim. E, është e vërtetë se All-llahu nuk udhëzon në rrugë të drejtë, atë që është rrenës, jobesimtarë”. (Kur’an: Zumer, 3).

Provat, përsa i përket ndërmjetsimit janë në ajetin:

“Ata pos All-llahut adhurojnë çdo gjë që nuk bën as dobi, e thonë: "Këta janë ndërmjetësuesit tanë te All-llahu!" Thuaj: "A po e informoni All-llahun me diçka që Ai nuk e di se ç'ka në qiej dhe në tokë?" I pastër është madhëria e Tij nga ajo që i shoqërojnë!” (Kur’an: Junus, 18)

Janë dy lloje të ndërmjetsimit, një i paligjshëm (i padrejtë) dhe tjetri i ligjshëm (drejtë). I mëparshmi (dikurshmi) është ai i cili është kërkuar nga burime tjera përveç All-llahut përsa i përket çështjeve ku gjithë pushteti (fuqia) shtrihet në All-llahun të Vetmin.

“O ju që keni besuar, para se të vijë një ditë kur nuk do të ketë as shitblerje, as miqësi, e as ndërmjetësi, jepni nga ajo me çka Ne u furnizuam juve. Pabesimtarët janë mizorët e vetvetes”. (Kur’an: Bakare, 254).

Ndërmjetësimi legjitim (i drejtë) është ai pët të cilin është pyetur All-llahu i Plotfuqishëm, ku ndërmjetsuesi merr fuqinë e tij nga Ai, dhe ai që ndërmjetson është ai prej të cilit All-llahu është i kënaqur ti pranojë si të tilla për fjalët dhe veprat e tij. All-llahu i Plotfuqishëm tha:

“Askush nuk mund të ndërmjetsojë tek All-llahu, përveç se me lejen e Tij”. (Kur’an: Bekare, 255)

Rregulli i Tretë:

Rregulli i tretë është dijenia që Resulullahu (Salallahu Alejhi ve Selem) shfaqi midis shumë traditave fetare. Disa adhuronin melaiket, të tjerët adhuronin profetët dhe shenjtoret e All-llahut, disa tjerë adhuronin pemët dhe gurët, diellin dhe hënën. Të gjithë këta njerëz ishin luftuar nga ai siç duhet, pa ndërprerje (pa lëshim), pa dallim. Kështu pra, prova është në ajetet Kur’anore që vijojnë:

“Luftoni ata (idhujtarët) derisa të zhduket propagandimi i idhujtarëve dhe deri sa të aplikohet feja vetëm për All-llahun...”. (Kur’an: Bekare, 193)

“Nga faktet e madhështisë së Tij janë nata, dita, dielli e hëna. Mos i bëni sexhde as diellit, as hënës! Bëni sexhde vetëm All-llahut, i cili krijoi ato, nëse adhuroni vetëm Atë!” (Kur’an: Fussilet, 37)

“All-llahu i Plotfuqishem nuk ju urdheron juve te merrni melaiket dhe profetet si Zota” (Kur’an: Ali – Imran, 80)

Dhe kur All-llahu tha: "O Isa, bir i Merjemes, a ti njerëzve u the: "Më besoni mua dhe nënës time dy zota pos All-llahut!?" (Isai) Tha: "Larg asaj të mete je Ti (o Zoti im). Nuk më takon mua ta them atë që s'është e vërtetë. Ta kisha thënë unë atë, ti do ta dije. Ti e di ç'ka në mua, e unë nuk di ç'ka në Ty. Ti je më i dijshmi i të fshehtave!” – “Unë nuk u kam thënë tjetër atyre, pos asaj që Ti më urdhërove;ta adhuroni All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj,dhe sa isha ndër ta, kam qenë përcjellës i tyre, e pasi që më more mua, Ti ishe roje (dhe dëshmues) i tyre. Ti je dëshmitar për çdo send!” – “Nëse i dënon ata, në të vërtetë ata janë robër Tu, e nëse u falë atyre, Ti je i Gjithëfuqishmi, i Urti”. (Kuran: Maide, 116 – 118)

“Të tillë (zotat) që këta po lusin (pos Zotit), vetë ata (zotat e tyre) kërkojnë afrimin (te Zoti i vërtetë), shpresojnë në mëshirën e Tij dhe i frikësohen dënimit të Tij. Vërtet, dënimit të Zotit tënd ëshë për t'iu ruajtur”. (Kur’an: Isra, 57)

“E ju, a e shihni Latin dhe Uzanë? - Dhe atë të tretin e të fundin, Menatin (a kanë fuqi si Zoti i Muhamedit, e ju i konsideroni zota)! (Lati, Uzati, Menati, jane emrat e zotave të rremë të cilët ishin adhuruar nga arabët në kohën paraislamike) - A mendoni se meshkujt janë tuajat, e të Atij femrat? - Atëherë ajo është një ndarje e padrejtë! – “Ata (që i adhuroni ju) nuk janë tjetër, vetëm se emra që ju dhe prindërit tuaj i emërtuat; All-llahu nuk zbriti për ta ndonjë fakt. Po ata (idhujtarët), nuk ndjekin tjetër vetëm se paragjykime dhe çka duan vetë, megjithqë prej Zotit të tyre u pat ardhur udhëzimi”. (Kur’an: Nexhm, 19 – 23)

Rregulli i Katërt:

Njerëzit të cilët i shoqërojnë shokë All-llahut të Plotfuqishëm, në të dyja, besim dhe adhurim, në ditët tona janë më të këqinj dhe pra, me më tepër faj se ata të kohës paraislamike. Për, ata të hershmit (njerëzit e mëparshëm) adhuronin të tjerët përveç All-llahut në begati, dhe u kthyen në dinin (fenë) e vërtetë në të keq (kur situata e tyre ishte keqe), ndërsa në ditët tona njerëzit që adhurojnë të tjerë, përveç All-llahut, janë besnikë (të pandryshueshëm, të vazhdueshëm) në mosbesimin e tyre, pa pyetur nëse janë në begati apo në të keq. Provë për këtë është ajeti Kur’anor:

“(Idhujtarët e dinë për All-llahun pse) Kur hipni ata në anije (u këputet lidhja me tokë, dhe frikësohen) i luten sinqerisht All-llahut, e kur i shpëton ata (dhe dalin) në tokë, qe, po ata të njëjtit lusin idhuj”! (Kur’an: Ankebut, 65)

Paqja dhe bekimet e All-llahut të Plotfuqishëm qofshin mbi Muhammedin (Salallahu Alejhi ve Selem), Sahabët (shokët) e tij, dhe mbi të gjithë ata të cilët pasojnë atë deri në Ditën e Fundit.

All-llahu (Subhanehu ve Teala) e di më së miri