KALAVESH LESHI

Parodi:

KALAVESH LESHI

Jam poeti Kalavesh Leshi ,

M’ njeh rrethina, m’ njeh krejt sheshi .

Dal n’ qytet si padishah –

Një çantë t’ madhe e mbajë mbi krah !

Prej se i shkrova ca vargje n’ letër –

Lëshova flokë e lëshova mjekër !

Ju betohem n’ qiell e n’ tokë –

Kurrë ma krehër nuk kam shti n’ flokë !

Po sa e shkrova një poezi –

Mora rrugën , shkova n’ xhami ,

Lypa hoxhën dhe myezinin ,

Me m’ ia bë mjekrës - AMININ !

Kurrë ma s’ dola para pasqyrës ,

Kurrë s’ i rashë ma brisk - fytyrës ,

Kurrë ma s’ shkova as te berberi ,

Veç me u bë artist për seri !

Kam rritë flokët si bashkë leshi –

Për me m’ njohtë mileti e sheshi !

Ky imixh ka shumë mesele –

Si ogiçi përmbi dele !

Flokët bistek i lidhi shpinës –

Si gërshetat e Eminës !

Po bëjnë seri kullat e gurit –

Hije i paska bisteku burrit !

Kur po dal n’ korzo kah terri –

Krejt çarshia po bëjnë seri !

M’ këqyrin fëmija e krejt mileti –

Ja, ky është Kalavesh Poeti !

Mu ka rritë mjekra dredhë – dredhë ,

S’ po kam vend kah me e përmbledhë !

Ja kam nisë me e krehë përpjetë –

Kështu e ka poeti këtë jetë !



Krejt dynjaja me kokë t’ shëndoshë –

Krehin mjekrat për te poshtë !

Por , unë kam halle n’ këtë jetë –

Andaj , mjekrën e krehë përpjetë !

Për mbulesë t’ thinjave e surave –

Po përdori bojë të kundrave !

E ngjyej mjekrën , i ngjyej flokët –

S’ dua t’ zbardhëm , sikur shokët !

Gjilan, më 07.08.2009. Demir KRASNIQI